Είναι τρεις φίλοι αστυνομικοί. Οι δυο είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία ενώ ο τρίτος είναι νεώτερος.
Καθημερινά συναντιούνται στο ίδιο μπαράκι να χαλαρώσουν από τις σκοτούρες της δουλειάς.
Ένα βράδυ λοιπόν εμφανίζεται ο ένας από τους μεγάλους ο οποίος είχε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Τον βλέπουν οι άλλοι δυο και τον ρωτάνε: "Τι έγινε ρε φίλε και είσαι τόσο χαρούμενος;".
 "Θα σας πω" τους απαντάει. "Εγώ όπως ξέρετε είμαι 20 χρόνια παντρεμένος, και αυτό που μου συνέβη χτες βράδυ ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω". "Για λέγε, για λέγε" λένε οι άλλοι δύο με μια φωνή. "Χτες το βράδυ λοιπόν, έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου, στην αγαπημένη μας στάση που είναι η παραδοσιακή.
Εκεί λοιπόν που κοντεύαμε να τελειώσουμε, δεν ξέρω πως μου ήρθε, ανοίγω το συρτάρι στο κομοδίνο, παίρνω το περίστροφο, και ρίχνω μία στον αέρα. Εκείνη τη στιγμή ρε παιδιά συνέβη κάτι το απίστευτο.
Τελειώσαμε και οι δύο μαζί έχοντας τον καλύτερο οργασμό που είχαμε ποτέ σε 20 χρόνια γάμου". "Τι λες ρε φίλε, απίστευτο" του απαντάνε οι άλλοι δύο. "Μπράβο, χαιρόμαστε πολύ για σένα.
Και εις ανώτερα".
 Περνάει λοιπόν καμιά εβδομάδα ώσπου ένα βράδυ, στο ίδιο μπαρ, εμφανίζεται ο έτερος των μεγάλων έχοντας και αυτός στο πρόσωπό του ένα τεράστιο χαμόγελο. "Φίλε μου τι να κάνω για να σε ευχαριστήσω" λέει στον άλλον. "Χτες βράδυ έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου, στην αγαπημένη μας στάση που είναι το πισωκολλητό, και 'κει πάνω σε θυμήθηκα.
Παίρνω λοιπό το όπλο, ρίχνω μία στον αέρα, και πραγματικά ήταν ο καλύτερος οργασμός που είχαμε στα 14 χρόνια που ήμαστε παντρεμένοι". Χαρούμενοι λοιπόν το γιόρτασαν όλοι μαζί πίνοντας μπύρες.
Δεν περνάει καμμιά εβδομάδα και ένα βράδυ εμφανίζεται ο βενιαμίν της παρέας με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα.
"Τι έγινε ρε φίλε, τι έχεις;" τον ρωτάνε οι άλλοι δυο.
"Άστα ρε παιδιά που να σας τα λέω.
Χθες βράδυ έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου, στην αγαπημένη μας στάση, που είναι το 69.
Τη στιγμή που κοντεύαμε να τελειώσουμε σας θυμήθηκα.
Παίρνω λοιπόν το όπλο από το συρτάρι, ρίχνω μία στον αέρα...".
"Λοιπόν τι έγινε, ρωτούν οι άλλοι δύο με φωνή γεμάτη αγωνία".
"Τι να πω ρε παιδιά. Δεν φτάνει που πήγε να μου τον κόψει, χέστηκε κι από πάνω".