Η δασκάλα παρουσιάζει στους μαθητές ενός αμερικάνικου κολεγίου έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι. Το μάθημα αρχίζει με ερωτήσεις αμερικανικής ιστορίας. «Για να δούμε», λέει η δασκάλα. «Ποιος είπε: Δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο;» Κανείς δεν σηκώνει το χέρι του εκτός από τον καινούριο. «Ο Πάτρικ Χένρι,το 1775, στη Φιλαδέλφεια», απαντά. «Μπράβο, Σουζούκι».

Και ποιος είπε: Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για το λαό;» ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα. «Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863, στο Γκέτισμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.

Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή! Ο Γιαπωνέζος Σουζούκι ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!» Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια ψιλή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε ,δεν πάτε να πηδηχτείτε όλοι, μαλάκες Γιαπωνέζοι!» «Ποιος το είπε αυτό;» φωνάζει η δασκάλα. Ο Σουζούκι χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακ Αρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982, στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς».

Η τάξη σιωπά. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή. «Ποιος το είπε αυτό;» ξαναρωτάει αυστηρά η δασκάλα. Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος στον πρωθυπουργό Τανάκα, το 1991, κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο». Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξασπάει: «Ρε, δεν μας παίρνεις καμιά πίπα»! Και ο Σουζούκι ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου». Δυο τρεις μαθητές ουρλιάζουν: «Άι γαμήσου, ρε μαλακισμένο Σουζούκι». Ατάραχος ο Γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, Ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».

…Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πετούν καρέκλες, η δασκάλα έχει λιποθυμήσει και ξαφνικά μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο». Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής, στο νέο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του!»